ဒီက ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရၾကီးေတာ့ သြားေရး၊ လာေရးေတြကလည္း ခက္လာတာေၾကာင့္ရယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အိမ္ေတြလည္း ေရၾကီးတဲ့အထဲပါသြားတာရယ္ေၾကာင့္ ရုံးက ၂ပါတ္ေလာက္ပိတ္ေတာ့ အလုပ္မသြားရတဲ့အခ်ိန္မွာ အက်ဳိးရွိေအာင္ ေရေဘးလုပ္အားေပး သြားလုပ္ဦးမွပဲဆိုျပီး အင္တာနက္ကေနလိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ဒုံေမာင္းေလဆိပ္မွာရယ္၊ က်ဴလာေလာင္ကြန္းတကၠသိုလ္မွာရယ္ လုပ္အားေပးလို႔ရတယ္ဆိုတာကိုေတြ႕တာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ခ်ိန္းျပီး ဒုံေမာင္းေလဆိပ္ကို သြားလုပ္အားေပးၾကတယ္။
ဒုံေမာင္းမွာ Terminal ၃ခုရွိတာမွာ တစ္ခုကို ျပည္တြင္းခရီးသည္ေတြ အတက္အဆင္းလုပ္ဖို႔ ထားထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကို ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ယာယီဒုကၡသည္စခန္း လုပ္ေပးထားတယ္။ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကို ဒုကၡသည္ေတြကို ေဝဖို႔ ပစၥည္းေတြ စုထားတဲ့၊ ထုပ္ပိုးတဲ့ေနရာ လုပ္ထားတယ္။
ေရၾကီးတဲ့ နယ္ေျမ ၄ခုက လူေတြကို စုျပီး ထားထားတယ္ ေျပာပါတယ္။ အိမ္မွာပဲ ေနေနရျပီး အျပင္ မထြက္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ၂-၃ရက္ထက္ ပိုမေနႏိုင္တာ.. သူတို႔လိုသာ အဲ့လို ရြက္ဖ်င္တဲထဲမွာ လူ၂ေယာက္၊ ၃ေယာက္စုေနရရင္၊ အဲ့ဒီအထဲမွာ တကိုယ္ေရ အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြလည္း ထည့္ထားရေသးရင္၊ ၁ရက္၊ ၂ရက္ပဲ မဟုတ္ဘဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနရမယ္ မသိတဲ့ဘဝမွာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ဆင္းရဲရမွာပဲ။
ရြက္ဖ်င္တဲနဲ႔ ေနတဲ့သူေတြ အဝတ္လွန္းတဲ့ေနရာ (ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ရတာ နည္းနည္းအားနာတာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းပဲ မသိမသာ႐ိုက္သြားတာမို႔ ပုံေတြ ဝါးေနတာ ေဆာရီးပါ။)
ဒုကၡသည္ေတြထဲမွာ ကေလးငယ္ေတြလည္း ပါတာေၾကာင့္ ကေလးေတြက ေတာ္႐ုံနည္းနဲ႔ ျငိမ္ေအာင္ထားလို႔ရတာမဟုတ္ေတာ့ ကေလးေတြေပ်ာ္ေအာင္ အ႐ုပ္ေလးေတြေဝ၊ ေဘာလုံးေလးေတြေဝတာမ်ိဳးကို ေလေၾကာင္းဝန္ထမ္းေတြက လုပ္ေပးေနၾကတာပါ။ အခုပုံက အဝါေရာင္ဝတ္ထားတဲ့သူေတြက Nok Airကပါ။
ရြက္ဖ်င္တဲမေလာက္ေတာ့တဲ့အခါ က်န္တဲ့မိသားစုေတြကို ဖ်ာပဲ ခင္းေပးႏိုင္ေတာ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ေတြ က်ေရာက္တဲ့အခါ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြပဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ တရားခံျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ခုလို လူေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ ေပါင္းေနရတဲ့အခါမွာ ႏို႔ဗူးေဆးဖို႔၊ ႏို႔ဗူးေဖ်ာ္ဖို႔ကအစ အေတာ္ကို ဒုကၡမ်ားရမွာပဲ။ ေျမညီထပ္မွာေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ အဟာရေဝေပးေနတာကို ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ သိပ္ငယ္တဲ့ကေလးေတြ အဟာရစားလို႔မရေသးတဲ့ ကေလးေတြအတြက္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ မသိ။
အဲ့ဒီကို လုပ္အားေပးလာၾကတဲ့သူေတြ မနည္းမေနာပဲ။ လူငယ္ေတြ၊ လူၾကီးေတြ၊ ႏိုင္ငံသားေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အစုံပဲ။ ပစၥည္းေတြကို လူတန္းၾကီးလုပ္ျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ဆင့္ကမ္းျပီး ပစၥည္းသယ္ၾကရတာက မ်ားတယ္။ ေတြ႕ခဲ့ရသေလာက္က ဆန္အိတ္၊ အိုဗာတင္းဗူး၊ အဝတ္အစား၊ လူသုံးကုန္ပစၥည္း အစုံအလင္၊ ေဆးပစၥည္းေသတၱာနဲ႔ တစ္ျခားလိုအပ္မယ့္ ပစၥည္းေလးေတြ စုံစုံေစ့ေစ့ထည့္ေပးထားတယ္။ လုပ္အားေပးအင္အားက မ်ားလြန္းလို႔ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ အလုပ္ေတြကိုေတာင္ တစ္ေနရာစာရဖို႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို အေတာ္လိုက္ရွာရတယ္။ က်မနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ ေျပာျဖစ္ေသးတယ္.. အလုပ္တစ္ေနရာစာရဖို႔ ဘယ္ေနရာမွာမဆို အေတာ္လုံးပမ္းရတာပဲဆိုျပီး။
ဒုကၡသည္ေတြကို လိုက္ေဝဖို႔ လူသုံးကုန္ပစၥည္းေတြ ေသခ်ာကို စုံစုံေစ့ေစ့ထည့္ေပးထားပါတယ္။ စားေသာက္စရာ ဆန္၊ ေခါက္ဆြဲက စလို႔၊ ေရခ်ဳိးခန္းသုံး ဆပ္ျပာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ ေပ်ာ့ေဆး၊ ဆပ္ျပာမႈန္႔၊ တစ္သ်ဴး၊ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း လိုအပ္မယ့္ေဆးအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေပၚက ဒုတိယပုံမွာပါတဲ့အထုပ္ထဲမွာ တစ္အိမ္စာ အျပည့္အစုံ ထည့္ေပးထားပါတယ္။
အိုင္ဖုန္းကို စြဲေနတာ လူေတြပဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ သက္ေသပုံနဲ႔ ဒုံေမာင္းက အခ်ိန္မေရြး ေရနစ္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ေလွေတြ အသင့္ေဆာင္ထားတဲ့ပုံပါ။
အဲ့ဒီ လုပ္အားေပးသူေတြအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေရးတာဝန္ခံ ရ-၈ေယာက္ေလာက္ ရွိမယ္။ အစားအေသာက္ေတြကို အခ်ိန္ျပည့္ ဆာတဲ့အခ်ိန္သြားစားဖို႔ ေဘးဘက္တစ္ေနရာမွာ တန္းစီခ်ထားေပးတယ္။ ဆာတဲ့သူေတြက တန္းစီျပီး ကိုယ္စားခ်င္တာ သြားယူစား႐ုံပဲ။ ေတာ္ေတာ္ကို စနစ္တက်လုပ္ထားေပးတယ္။ အဲ့ဒါေတြကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာဆိုရင္ဆိုတာကို ေတြးမိေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခု ဒီေရေဘးသင့္တာက နာဂစ္ျဖစ္တုန္းကထက္ နယ္ေျမအက်ယ္အဝန္းအားျဖင့္ ပိုက်ယ္ျပီး အခ်ိန္လည္း အမ်ားၾကီး ပိုၾကာေပမယ့္ သူတို႔ေတြက လူနဲ႔တူေအာင္ ေနရျပီး၊ အပံပိုးခံရျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဆီကလူေတြမွာေတာ့ အလွဴရွင္က လွဴတဲ့ပစၥည္းေတြကိုေတာင္ ဒုကၡသည္ေတြဆီ ေရာက္ေအာင္မပို႔ေပးႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ္ရင္နာစရာပဲ။ ဝဋ္ရွိလို႔ခံရတယ္ဆိုရင္လည္း ဒီဝဋ္ေၾကြးေတြ ျမန္ျမန္ေက်ၾကပါေစ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ျဖတ္ျပီး ေသခ်ာ မေခ်ာထားရေသးတဲ့ ခုံပုံစံ
ဒုံေမာင္းမွာ Terminal ၃ခုရွိတာမွာ တစ္ခုကို ျပည္တြင္းခရီးသည္ေတြ အတက္အဆင္းလုပ္ဖို႔ ထားထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကို ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ယာယီဒုကၡသည္စခန္း လုပ္ေပးထားတယ္။ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကို ဒုကၡသည္ေတြကို ေဝဖို႔ ပစၥည္းေတြ စုထားတဲ့၊ ထုပ္ပိုးတဲ့ေနရာ လုပ္ထားတယ္။
ေရၾကီးတဲ့ နယ္ေျမ ၄ခုက လူေတြကို စုျပီး ထားထားတယ္ ေျပာပါတယ္။ အိမ္မွာပဲ ေနေနရျပီး အျပင္ မထြက္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ၂-၃ရက္ထက္ ပိုမေနႏိုင္တာ.. သူတို႔လိုသာ အဲ့လို ရြက္ဖ်င္တဲထဲမွာ လူ၂ေယာက္၊ ၃ေယာက္စုေနရရင္၊ အဲ့ဒီအထဲမွာ တကိုယ္ေရ အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြလည္း ထည့္ထားရေသးရင္၊ ၁ရက္၊ ၂ရက္ပဲ မဟုတ္ဘဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနရမယ္ မသိတဲ့ဘဝမွာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ဆင္းရဲရမွာပဲ။
အဲ့ဒီကို လုပ္အားေပးလာၾကတဲ့သူေတြ မနည္းမေနာပဲ။ လူငယ္ေတြ၊ လူၾကီးေတြ၊ ႏိုင္ငံသားေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အစုံပဲ။ ပစၥည္းေတြကို လူတန္းၾကီးလုပ္ျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္ဆင့္ကမ္းျပီး ပစၥည္းသယ္ၾကရတာက မ်ားတယ္။ ေတြ႕ခဲ့ရသေလာက္က ဆန္အိတ္၊ အိုဗာတင္းဗူး၊ အဝတ္အစား၊ လူသုံးကုန္ပစၥည္း အစုံအလင္၊ ေဆးပစၥည္းေသတၱာနဲ႔ တစ္ျခားလိုအပ္မယ့္ ပစၥည္းေလးေတြ စုံစုံေစ့ေစ့ထည့္ေပးထားတယ္။ လုပ္အားေပးအင္အားက မ်ားလြန္းလို႔ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ အလုပ္ေတြကိုေတာင္ တစ္ေနရာစာရဖို႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို အေတာ္လိုက္ရွာရတယ္။ က်မနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ ေျပာျဖစ္ေသးတယ္.. အလုပ္တစ္ေနရာစာရဖို႔ ဘယ္ေနရာမွာမဆို အေတာ္လုံးပမ္းရတာပဲဆိုျပီး။
ဒုကၡသည္ေတြကို လိုက္ေဝဖို႔ လူသုံးကုန္ပစၥည္းေတြ ေသခ်ာကို စုံစုံေစ့ေစ့ထည့္ေပးထားပါတယ္။ စားေသာက္စရာ ဆန္၊ ေခါက္ဆြဲက စလို႔၊ ေရခ်ဳိးခန္းသုံး ဆပ္ျပာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ ေပ်ာ့ေဆး၊ ဆပ္ျပာမႈန္႔၊ တစ္သ်ဴး၊ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း လိုအပ္မယ့္ေဆးအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေပၚက ဒုတိယပုံမွာပါတဲ့အထုပ္ထဲမွာ တစ္အိမ္စာ အျပည့္အစုံ ထည့္ေပးထားပါတယ္။
အိုင္ဖုန္းကို စြဲေနတာ လူေတြပဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ သက္ေသပုံနဲ႔ ဒုံေမာင္းက အခ်ိန္မေရြး ေရနစ္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ေလွေတြ အသင့္ေဆာင္ထားတဲ့ပုံပါ။
အဲ့ဒီ လုပ္အားေပးသူေတြအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေရးတာဝန္ခံ ရ-၈ေယာက္ေလာက္ ရွိမယ္။ အစားအေသာက္ေတြကို အခ်ိန္ျပည့္ ဆာတဲ့အခ်ိန္သြားစားဖို႔ ေဘးဘက္တစ္ေနရာမွာ တန္းစီခ်ထားေပးတယ္။ ဆာတဲ့သူေတြက တန္းစီျပီး ကိုယ္စားခ်င္တာ သြားယူစား႐ုံပဲ။ ေတာ္ေတာ္ကို စနစ္တက်လုပ္ထားေပးတယ္။ အဲ့ဒါေတြကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာဆိုရင္ဆိုတာကို ေတြးမိေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခု ဒီေရေဘးသင့္တာက နာဂစ္ျဖစ္တုန္းကထက္ နယ္ေျမအက်ယ္အဝန္းအားျဖင့္ ပိုက်ယ္ျပီး အခ်ိန္လည္း အမ်ားၾကီး ပိုၾကာေပမယ့္ သူတို႔ေတြက လူနဲ႔တူေအာင္ ေနရျပီး၊ အပံပိုးခံရျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဆီကလူေတြမွာေတာ့ အလွဴရွင္က လွဴတဲ့ပစၥည္းေတြကိုေတာင္ ဒုကၡသည္ေတြဆီ ေရာက္ေအာင္မပို႔ေပးႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ္ရင္နာစရာပဲ။ ဝဋ္ရွိလို႔ခံရတယ္ဆိုရင္လည္း ဒီဝဋ္ေၾကြးေတြ ျမန္ျမန္ေက်ၾကပါေစ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ လုပ္အားေပးသြားၾကမယ္ဆိုေတာ့ ဒုံေမာင္းက ေရနစ္ေတာ့မွာလိုလို၊ ေရနစ္သြားျပီလိုလိုေျပာေနၾကတာေၾကာင့္ရယ္၊ အဲ့ဒီမွာ လုပ္အားေပးတဲ့ လူေတြက အရမ္းကို မ်ားတာေၾကာင့္ရယ္နဲ႔ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်ဴလာေလာင္ကြန္းတကၠသိုလ္မွာ Mobile Toilet ေတြလုပ္ဖို႔ လုပ္အားေပးေတြ လိုေနပါတယ္။ အလုံးေရ ၁၀,၀၀၀ေလာက္ လုပ္ရမွာလို႔ ေရးထားတာ ေတြ႕တာနဲ႔ က်ဴလာကို ေရာက္သြားၾကျပန္ပါေရာ။ က်ဴလာတကၠသိုလ္ဝင္းက ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ၾကီးတာ အဲ့ေတာ့မွပဲ သိေတာ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက လမ္းေသခ်ာညႊန္လိုက္လို႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္။
တကၠသိုလ္ဝင္းထဲက လုပ္အားေပးေနရာေရာက္ေတာ့ မ်ားလိုက္တဲ့ လူငယ္ေတြ။ ဒုံေမာင္းတုန္းက ေတြ႕ခဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕ ၃-၄ဆေလာက္ရွိမယ္။ ပစၥည္းသယ္၊ ပစၥည္းထုပ္တဲ့ေနရာမွာ။ အဲ့ဒီမွာ ၾကီးၾကပ္သူ လူငယ္ေလးေတြက ေအာ္လံေလးေတြကိုယ္စီကိုင္ျပီး ဘယ္ကိုသြား၊ ဘာလုပ္ စသျဖင့္ ညႊန္ၾကားေနၾကတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူတို႔ကို Mobile Toilet လုပ္တာ ဘယ္မွာလဲ ေမးျပီး အဲ့ထဲက တစ္ေယာက္က လိုက္ပို႔တာနဲ႔ ေနာက္အေဆာင္တစ္ခုကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာလည္း လုပ္အားေပးေနတဲ့ လူငယ္ေတြ မနည္းမေနာပါပဲ။ Mobile Toilet လုပ္ရတာ လက္ဝင္ျပီး ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒီက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေလးေတြက ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ လူသိပ္ရွိမယ္မထင္ခဲ့တာ ေရာက္ေတာ့မွ သူတို႔ကို ေတာ္ေတာ္အထင္ၾကီးသြားပါတယ္။
ထုိင္ခုံကို အိမ္သာအျဖစ္သုံးဖို႔ အေခ်ာကိုင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြ
အဲ့ဒီမွာ ပလတ္စတစ္ထုိင္ခုံေတြကို ေက်ာင္းသား၃ေယာက္ေလာက္က ဒိုင္ခံျပီး စက္လႊနဲ႔ ဆဌဂံပုံ ျဖတ္ေပးတယ္။ အဲ့ဒီ ျဖတ္ထားတဲ့ခုံနဲ႔ ျဖတ္ထုတ္ထားတဲ့ ဆဌဂံပုံေကာ္ျပားကို အနားေတြ ေခ်ာေနေအာင္ တိုက္ျပီး အဲ့ခုံကို ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္စြပ္ျပီး အိမ္သာအျဖစ္ သုံးျပီး ျဖတ္ထုတ္ထားတဲ့ ေကာ္ျပားေလးကို အဖုံးအျဖစ္နဲ႔သုံးၾကမွာ။ အဲ့ဒီမွာ လက္အိတ္၊ ေကာ္ပတ္အၾကမ္းနဲ႔ တံစဥ္းေတြ ပုံးလိုက္ခ်ေပးထားတယ္။ ေဘးအနားေတြကို အဲ့ဒါေတြသုံးျပီး အားလုံး ေခ်ာမြတ္သြားေအာင္ တိုက္ရတာ။ လုပ္ျပီးသြားရင္ အရည္အေသြးစစ္ေဆးေရး တာဝန္ခံ ၆-၇ေယာက္ဆီ သြားပို႔ရတယ္။ သူတို႔က လက္နဲ႔ ပတ္လည္ ေသခ်ာ စမ္းၾကည့္ျပီး နဲနဲေလာက္ၾကမ္းေနတာ၊ ထစ္ေနတာေလးေတြရွိရင္ အဲ့ဒါေတြကို ျပန္အေခ်ာသတ္ခိုင္းတယ္။ မဟုတ္ရင္ အိတ္စြပ္ျပီး သုံးေတာ့မွာ အိတ္နဲ႔ ျငိျပီး အိတ္ေပါက္သြားရင္ ဒုကၡပိုမ်ားသြားမွာဆိုေတာ့။
အဲ့ဒီမွာ ပလတ္စတစ္ထုိင္ခုံေတြကို ေက်ာင္းသား၃ေယာက္ေလာက္က ဒိုင္ခံျပီး စက္လႊနဲ႔ ဆဌဂံပုံ ျဖတ္ေပးတယ္။ အဲ့ဒီ ျဖတ္ထားတဲ့ခုံနဲ႔ ျဖတ္ထုတ္ထားတဲ့ ဆဌဂံပုံေကာ္ျပားကို အနားေတြ ေခ်ာေနေအာင္ တိုက္ျပီး အဲ့ခုံကို ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္စြပ္ျပီး အိမ္သာအျဖစ္ သုံးျပီး ျဖတ္ထုတ္ထားတဲ့ ေကာ္ျပားေလးကို အဖုံးအျဖစ္နဲ႔သုံးၾကမွာ။ အဲ့ဒီမွာ လက္အိတ္၊ ေကာ္ပတ္အၾကမ္းနဲ႔ တံစဥ္းေတြ ပုံးလိုက္ခ်ေပးထားတယ္။ ေဘးအနားေတြကို အဲ့ဒါေတြသုံးျပီး အားလုံး ေခ်ာမြတ္သြားေအာင္ တိုက္ရတာ။ လုပ္ျပီးသြားရင္ အရည္အေသြးစစ္ေဆးေရး တာဝန္ခံ ၆-၇ေယာက္ဆီ သြားပို႔ရတယ္။ သူတို႔က လက္နဲ႔ ပတ္လည္ ေသခ်ာ စမ္းၾကည့္ျပီး နဲနဲေလာက္ၾကမ္းေနတာ၊ ထစ္ေနတာေလးေတြရွိရင္ အဲ့ဒါေတြကို ျပန္အေခ်ာသတ္ခိုင္းတယ္။ မဟုတ္ရင္ အိတ္စြပ္ျပီး သုံးေတာ့မွာ အိတ္နဲ႔ ျငိျပီး အိတ္ေပါက္သြားရင္ ဒုကၡပိုမ်ားသြားမွာဆိုေတာ့။
အဖုံးေကာ္ျပားေလးေတြကို အနားေတြ ေခ်ာေအာင္ တိုက္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြ
QC Pass ျဖစ္ျပီးသား အိမ္သာခုံေတြ
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အနားေခ်ာေအာင္ တိုက္ထားတဲ့ ခုံကို ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ဖို႔ ေမ့သြားလို႔ အဖုံးေလးေတြကိုပဲ ႐ိုက္ထားလိုက္တာ
အဲ့ဒီရက္က ေန႔တဝက္လုံးလုပ္တာကို ခုံတစ္လုံးနဲ႔ အဖုံး၂ခုစီပဲ ျပီးတယ္။ ဒါေတာင္ လူက လက္သိပ္မေျမာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ညေန ၆နာရီေလာက္မွာ ခုံကိစၥေတြ လက္စသိမ္းျပီး၊ ေလွေတြသယ္ဖို႔ လူလိုတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေလွေတြဝိုင္းသယ္ျပီး ျပီးတာနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီရက္က ေန႔တဝက္လုံးလုပ္တာကို ခုံတစ္လုံးနဲ႔ အဖုံး၂ခုစီပဲ ျပီးတယ္။ ဒါေတာင္ လူက လက္သိပ္မေျမာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ညေန ၆နာရီေလာက္မွာ ခုံကိစၥေတြ လက္စသိမ္းျပီး၊ ေလွေတြသယ္ဖို႔ လူလိုတယ္ဆိုတာနဲ႔ ေလွေတြဝိုင္းသယ္ျပီး ျပီးတာနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ႕မလာတာကိုး။
ReplyDeleteသာဓု သာဓု သာဓု ပါခင္ဗ်ာ
ReplyDeleteအဲဒီလူေတြ ထိုင္းမွာမို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။
ReplyDelete@Ma KOM: တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီက ေလွမ်ဳိး တစ္စီးေလာက္ တကယ္ကို လိုခ်င္ေနတာ.. မလာလိုက္ရမွာ.. :ap:
ReplyDelete@ Ko Mg Thant: လာလည္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။
@ Rita: တို႔ဆီက လူေတြလည္း လူအစစ္ေတြပါ။ ေလာကၾကီးက မညီမွ်ျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ေနတဲ့ေနရာတစ္ခုလား.. :think: